poema de OSCAR PORTELA en Galego
- Oscar Portela por Lita Figueroa
Finalmente o meu corazon emmudeceo.
Os ventos xa non penetran no meu corpo.
O sangue silenciou o seu murmurio e aquela
rosa do desexo cristalizada esta para sempre`
Valeiro estou de min , da norma da
xustiza da ley da carne, o meu viaxe foi breve
Sò busquein o pistillo que esta nas miñas ideas
- breves estalactitas - negro lume
Hoxe reposo na eternidade dos teus ollos sombrìos.
E sosteñome na tùa boca arteria do movemento.
dos beizos que din do corazon
xelidos ventos que sopran da nada.
Traducción de Manuel Carracedo.